Sturmey Archer bak moderniseren.

Door Patrick.

Velen van jullie weten dat mijn versnellingsbak, ofschoon “gereviseerd” toch nooit helemaal goed schakelde. Hij sloeg uit zijn 2. Naar Man was dat lastig in de heuvels met bepakking en ben ik al aan het etteren geweest.

En ook in de heuvels van Limburg heb ik weer wat gesteld. In eens schakelde de bak als een moderne; klik klak en blijven zitten. Joepie! Maar thuis bij nalopen van de brommer vond ik in eens 3 mm axiale speling op de hoofdas. Dat is echt te veel als je je bedenkt dat de ketting mijn tandwielkast inwendig aan het opvreten was.

Wat doe je dan; weer opsturen naar Engelenland en . . . afwachten of toch zelf aan de gang? Optimist als ik ben (ahum) heb ik zo’n Chinese “wokkie wokkie” partswasher gekocht en het ding uit elkaar gesloopt. 

Die washer is echt een aanrader, maar terzijde.
Gelijk vielen de hoofdlagers los uit het huis.

Oei. Als je bekend met die Sturmey bakken bent weet je dat het een bekend euvel is. Het enige wat je kunt doen is, is hem er weer in lijmen maar ook bij mij zit er een scheur in het alu tussen de 2 gaten in het huis. Daarom heb ik ook een pot Loctite 638 high tech lijm gekocht (55 euris!); die de sterkste is in axiale en radiale richting en kan wel tot 0.25 mm radiale speling lijmen. 

Omdat ik wel 3 mm axiale speling had denk ik dat het hoofdlager door te spinnen in het huis zich naar buiten heeft gevreten bij het koppelen. Hoeveel is niet meer te achterhalen want ook het bronzen glijlager was ingesleten; iets van 0,6 mm.
Omdat het ding slecht schakelde heb ik veel gekoppeld, dat versnelde het proces! Nu is zo’n bakje lekker uit te shimmen maar daar moet je natuurlijk verstand van hebben en daar is er maar 1 van in Engeland, dat weten we. Dus Simon gemaild en plan van aanpak met hem gedeeld; het is net mijn werk. Was OK dus aan de slag.  

Nu ben ik van mening dat originaliteit niet het allerbelangrijkste is zolang het ding maar goed rijdt, remt en licht heeft en er origineel uitziet.

Licht heb ik al, remmen doet hij binnenkort ook beter (andere voorwiel naaf) het blok en rockerbox zijn laatst weer gedaan maar schakelen ga ik ook verbeteren! In plaats van het bronzen glijlager heb ik nu een modern axiaal rollager gevonden bij de SKF winkel.

Gewoon naar toe gaan, vergeet de webwinkel. Wat een toeval dat de maten ook kloppen, het enige te doen was de binnendiameter van lagerkooi en lagervlakken van 20,15mm naar 20,55mm te slijpen met de Dremel.

Viel ook mee en kijk het is een perfecte opstelling; dubbele rollagervlak om tot de juiste dikte te komen (origineel 0,220” / 5,59 mm, nu 6,0mm) geeft ook stevigheid.

Verder heb ik extra shims in het deksel geplaatst en tussen hoofdas lager wiel en lagerkooi en de hulpas uitgeshimd terug naar standaard. Hoofd as axiaal speling mag maxiaal 0,005 – 0,010”  zijn.

Nu in elkaar zetten, monteren en gassen weer!

Normandie D-Day 2011 part 1

Door Ruud

Zoals al maanden geleden gemeld stond een trip naar de stranden van Normandie rond de 6th June beter bekend als D-Day op de agenda. Eea kwam mooi uit met vrije dagen van Hemelsvaartdag en de vrijdag er na. Vertrek op woensdag met twee auto's, twee aanhangers en 2 navigatie systemen .... Ja dat is net 2 kapiteins op 1 schip. Die van mij zegt rechtdoor, die van Lex rechtsaf als je op de ring rond Antwerpen zit, ja die van Lex (Leonie dus) heeft een electronic re-routing obv verkeersinfo dus volgen maar. Komen we in Ieperen uit wat bekend staat om  de WO I loopgraven oorlog.  Enfin even stoppen om te overleggen hoe verder en om Lex een verassings pakket aan te bieden omdat ie altijd alles is vergeten. Met deze handige picknik rugzak voor 4 personen  inclusief 2 satijnen pyama's kan ie de komende dagen wel doorkomen !

Lex overlevings pakketje


Volgende keer maak ik nog een tent haring, gasstel, sokken en versnelling bak olie, gas kabel, extra deken, riem en naaigerei overlevings- setje voor Lex ! Kent u dat effect: op de tomtom staat aankomst tijd 16.45 ...en je ziet dat ding maar opschuiven bij elke stop, file en tank beurt. Wordt steeds later en tot overmaat van ramp gaan alle Fransen naar Normandie op woensdag middag / avond pffff .Wegrestaurants leeg gegeten, lange files en geen alternatieve weg. Gelukkig aardig voedsel ingslagen dus eten op de openbare urinoirs (wat stinken die parkeerplaatsen in la douce France...)


diner en route



Enfin na wat krentebollen eten (die blijven weken goed) weer verder Normandie in via de Pont de Normandy

Pont de Normandie

Ipv de 16.00 uur werd het 20.00 uur dat we "arrive de camping Rheine Mathilde".   De deceptie van Lex en Leonie was groot: maar een hand vol met engelse motorfietsen en een groene voertuigen en tot overmaat niet een premium kampeer plek...tja geen kroonjaar van D-Day, maar wel vele pensioenarissen met witte caravans en de volgende dag om 10.00 vertrekken voor een picknik ritje van 2 x 25 km.

dag 1 :
Ontbijt : geen pain, geen baquette (niet gereserveerd)  maar wel bacon and eggs from Rudy's kitchen met craquottes!  daarna als een haas even SAE 100 opwarmen voor Leonie d'r brommer want de olie liep zo uit de bak.


SAE 100 vloeibaar maken in de koekepan

Lex had speciaal voor de gelegenheid een sjaaltje gekocht om zijn helm wat te camoufleren om  in stijl te blijven

Lex denkt "voddentax" te kunnen terug vragen met deze burka

De rit liep wat anders dan gedacht, reeds met het weg rijden ging een kopploeg er naar de supermarche vandoor (welke ??) omdat Leonie d'r brommer niet lekker liep ivm voorontsteking die stond op na ontsteking  (al die handels en knoppies op het stuur ook). Enfin in Port en Bessin elkaar weer gevonden bij het kopen van Brie-en en Stokbrood voor de picknik.
Op naar het doel! welk doel zal u zeggen? geen idee wij maar gassen tegen de wind in over lange wegen en proberen Ian met zo'n opgeboorde M21 bij te houden. Nou dat werd niks dus na 50 km hield Edwin zijn zijkleppertje er mee op (hij had voor de verandering zijn klepspeling maar eens op 0 gezet..)



Edwin (achter de motor) kleppen stellen



Na nog eens 25 km was het doel bereikt: een klein kapelletje waar een verhaal bij hoort. Circa 6 maanden geleden is een foto van een ordonnans op een Norton op het bulletin board geplaatst met de vraag: waar is deze foto genomen en wie is het? En met het huidige internet is de hele historie boven water gekomen: een Canadees die zich  als vrijwilliger had opgegeven is bij dit bewuste kapelletje gefotografeerd rond D-Day. In April 1945 is ie in Nederland op een mijn gereden en ligt op een ere begraafplaats in Nederland begraven.  



Foto met text die nu in het kapelletje hangt

allemaal even een foto maken

en brie en stokbrod eten natuurlijk

Na de nodige foto's en zonder toestemming een plaquette in het kapelletje geboord en gelijmt (ja die burgemeester heeft na 3 x contact niet gereageerd dus zelf maar initiatief genomen) werd de 75 km terug reis aanvaard onder leiding van Joris zijn kaartlees kunsten. Uiteindelijk in Arromanche maar even gestopt voor een versnapering. Veel bekijks voor de groene brommers natuurlijk.

on the beach in Denison Smock

on the beach with Jerkin

dag 2 :

Deze dag wel baguette en croisant voor ontbijt, maar baquette was het niet helemaal ....tja het blijft behelpen in zo'n tent en op zo'n camping  (Lex heeft liggen klapperen van de kou die nacht (dekentje vergeten dus ) . 

Het program voor vandaag: St Mer Eglise alwaar de parachute aan de kerk hangt .. tja ook weer 70 km tegen de wind in en het terug ook weer tegen de wind in ..)



volgend project ipv de volvo amazone ?



Matchlessen voor de Sherman

 

Onderweg nog een rijdende Sherman tank tegen gekomen bij het peperdure dump zaakje. Een overheerlijk kopje koffie op Frans terras en zand happen op de beurs in st Mer Eglise alwaar Leonie en Henry alletwee een leren Jerkin (zo'n leren body warmer)  hebben gescored ( ja XXL voor Henry is uniek dus kopen !)

op de achtergrond kerk met parachutist

dag 3 part 1:

Nog vroeger opstaan, we gingen naar Courseille sur Mer om een "brick te onthullen ". Hans M. had namelijk middels donaties een zgn brick (herdenkings plaatje) voor de de Norton soldaat van het kapelletje laten maken en eea zou nl in gezelschap van diverse motorrijders onthuld worden.

geen 150 als in 2009 maar slecht 15 dit jaar

line up voor museum Courseille

brick tbv Donald Maylord ( dispatch rider)



speech door Hans



zie volgend blog voor vervolg

Normandie D-Day 2011 part 2

Door Ruud

dag 3 deel 2 :

Na de brick onthulling in Courseille  was het nog maar een steen worp afstand (30 km ) naar Pegasus bridge dus gassen maar...Als normaal een drukte van belang met allerlei volk zoals dispatchriders, bag pipers en een handjevol veteranen. Deze worden er elk jaar minder gezien de leeftijd (bv 86 jaar ) van onze bevrijders.


UK dispatch riders

rechter veteraan had in Deventer 2 maanden aan " the bridge" gewerkt

Ian zijn opgeboorde M21

Nog even het museum bekijken en bij terug komst waren alle mannen en brommers er vandoor; stokbrood en brie kopen bij de supermarche ...welke dus ?  Nou niet te vinden dus lekker met Joris achterop langs de kust getoerd om in Port en Bessin nog even te terasseren en een statie fotootje te maken .

G3 en Bessin

Na afloop besloten om toch maar even door te sturen naar Omaha beach voor beurs bezoek wat altijd erg gezellig is. Nog even twee nieuwe ransels gescored bij een Belg tegen een zeer gunstige prijs (over 20 jaar zullen ze wel van pas komen). Tis overigens frappant wat je in France allemaal aan wapens mag en kan kopen alhowel veel imitatie spul is voor de re-enactment.


stapeltje schoenen uit '40-'45

altijd gezellig

welke had u willen hebben ?

moeders had ook een gun gescored

Oh ja de dag ervoor had een fransmannetje ons gevraagd te poseren zodat ie echte zwart wit foto's kon maken. Zodoende 4 motoren en 5 personen even in een foto shoot sessie gezet alhier een impressie :

was het nu een jeans van Henry reclame shoot ?

vader en dochter
of
man met een jonge vrouw zoals sommigen dachten

de hele handel inclusief fotograaf in het groen  

tot slot

Ian in tent achter BSA



Ron voor tent achter de BSA

Met dank aan Ian en Ron voor het reserveren van de camping en uitzetten van de speedy ritten ! We hebben zo'n 500 km in 3 dagen weggereden, de Matchless G3 1941 is thans ingereden  met slechts een gebroken koppeling kabel (tonnetje schroef had de "geharde" kabel doorgesneden). Leonie d'r Matchless gaat helemaal in de revisie aldus Lex, panel tank erop, ander frame etc etc (volgens mij moet de bak eens open en een nieuwe keerring erin en wellicht nog wat andere vervangen ter voorkoming van een hoop gekraak tevens wat kabels vernieuwen. Volgende keer gaan we wat minder rijden en wat meer het de directe omgeving bekijken hebben we geconstateerd. In 2014 wil Ian 200 motoren bij elkaar krijgen op D-Day ! Wij hebben al ingetekend !

Heinkel Tourist 103 A2

Door Ruud

Ooit ben ik in het bezit gekomen van een zgn "rijdend schijthuis" ook wel "raceplee" oftewel een scooter.
Het betrof een echte 4 takt 175cc Heinkel welke fabriek in WOII vliegtuigen bouwden.
Na de verloren match in '40-'45 mochten dit soort fabrieken (BMW, Heinkel ) alleen lichte voertuigen bouwen.


Ernst Heinkel

 

ook een Heinkel

Voor de stoere engelse motor rijders is zo'n scooter natuurlijk "not done" maar de eerlijkheid gebied te vertellen dat het wel een heerlijk vervoers middel is :  het heeft een electrische starter , het zoeft over de weg , de voeten en benen zitten uit de wind en regen , geen smeerboel , je kan er heerlijk met zijn twee-en op zitten , je kan er van allerlei begage op meenemen , het rijdt 1: 30 en het heeft nauwelijs onderhoud nodig. 



helemaal 60-'s



Nauwelijks onderhoud  heeft voor mij ingehouden dat ik in de afgelopen 25 jaar 1x de olie vervangen heb ...Ja dat heeft zich afgelopen weken gemanifesteerd in een aanzwellend rammelend geluid onder de " hood ".   met veel gegas lukte het me om nog thuis te komen.  Conclusie na 5 minuten luisteren en diagnoseren : het zit echt in het blok. s' Avond s maar meteen begonnen de boel open te trekken en jawel na 30 minuten was het duidelijk : geen big end rollen meer ...

zuiger OK,  big-end naar de maan

Nu had ik bij de koop van 25 jaar een reserve blok gekregen wat al die tijd in een kast in de

schuur was opgeslagen. Toevallig had ik een maand geleden nog gezegd : als we klaar zijn met de Honda gaan we vd winter dat blok maar eens reviseren. De tijd gaat soms snel...

reserve blok komt na 25 jaar uit de kast



In het kader "don't fix if it ain't broken "  hebben we het blok alleen maar  schoongemaakt , olie ververst (aldoende leert men) en 'm zo in de Heinkel gehangen . Tja er waren toch wat issues : de mono arm trommel had een andere diameter maar dit is te verhelpen door de originele trommel te monteren , de remschoenen miste ook. Het meest lastige was dat een onverlaat  een 18 mm bougie draad in de kop had weten te prutsen. Leuk bedacht hoor maar je kan die bougies bijna niet vinden en je hebt geen ruimte voor je sleutel tussen cylinder ribben en koelbeplating.  Dus wat te doen ? helecoil : is te klein , vervangbussen ooit gekocht voor de Trident : ook te klein. Dus zoeken in de snijplaat dozen en jawel we hebben een snijplaat M18x1.50 en tap M14x 1.25 . Verder nog een stukje brons , dat snijdt lekker en is ook hard dus een verloop bus gedraaid . vastzetten met locktite 220 en na een dag zat ie muurvast. (na 30 jaar restauratie weet je wat er kan en niet kan ...zelfde geld ook voor afgebroken tapeinden van uitlaat spruit stuk...of het gaat in 1 keer goed of je hebt constant pech : afgebroken boren , weglopende boren, tappen die niet willen ...we kennen het allemaal

 

2 x 175 CC dual engine modificatie  

 In het kader van jong geleerd oud gedaan heeft zoonlief meegewerkt aan deze "engine swop" . Dat is wel wennen met z'n tweeen aan zoiets werken. Ik merk nu dat je alleen er wat meer tijd voor neemt om ten controleren en dat je  ervaring in elke handeling legt. Je wil ook niet alles controleren en overdoen wat Junior doet en dan gebeurd het dat tijdens de proefrit blijkt dat er toch iets niet goed zit met de achter rem...(ik was al achterdochtig want de stel bout  moest wel erg ver ingedraaid worden)
   

"under the hood "

Blok erin , tank erop , accu eraan en starten maar ....ja bleek toch de contact punt wat geoxideerd te zijn tijdens de rust periode. Rest nog wat afstellen van de versnellings kabels (het enige punt wat naadje is van deze machine)  en dan kunnen we weer zoeven door de velden.

nagekomen info Juni 2011 :
Bij die achterrem afstellen bleek dat er toch iets meer aan de hand was. De swing arm heeft twee flinke lagers waar de achteras in steekt alwaar het wiel op zit. Welnu 1 van die lagers was compleet in de as ingelopen waardoor het wiel scheef gingen hangen en daardoor tegen de rem schoenen aanhing.



linker as :  het ingevreten gedeelte alsof het zo hoorde

 Gelukkig was het een lager vandezelfde maat als voor de Honda Black Bomber(6304 2rs) zodat met de as uit het  oorspronkelijke blok eea weer gemaakt kon worden . Ook bij deze as was al wat slijtage te zien . Waarschijnlijk zit er in het principe van zo'n mono arm toch iets mis..Krachten zullen wel te  veel op het 1e lager zijn  en niet evenredig verdeeld over alle 2 de lagers.

Ook maar begonnen het oude blok te demonteren. Wat een vernuftig design zo'n alles in 1 en aan elkaar blok. Zo'n dyno start motor is een ferme dynamo en anker die op krukas zit, gelukkig ooit eens een trekker gemaakt die hierop pastte. het bleek dat er een veertje van de vevroeger defect was : Zou dat de oorzaak van big-end destructie zijn ? te veel vervroeging en daardoor te hared  klappen op de drijfstang ?
Ook geen olie pomp ontdekt maar wel hele bergen bagger ... tja toch meer verversen die olie.
Op het carter zitten mooie uitsparingen en flappen om je schroevendraaier tussen te zetten om carter helften te splitsen : perfect "design for repair" !



veel bagger onderin het carter

 Big -End is een geperst geheel , jammer dit kan je niet even tussen de bank schroef met een grote sleutel reviseren  ala Harley. De HD oplossing is toch echt perfect voor ons amateurs en doe het zelvers. Het kost meer en duurdere productie stappen ( conische assen / gaten met spies op as en krukas wangen maar naderhand heb je er veel gemak van .


ingeperst big end



Piet-Hein's BMW R66

Door John

Dinsdag avond jl troffen we een van onze gepensioneerde leden relaxed in de schuur. Piet-Hein; "Dit is mijn BMW R66, een zeer snelle machine. Ik heb hem al een tijdje en hij is bijna klaar maar... hij gaat de deur weer uit! Ik heb hem ingeruild op een andere R66 die nog veel mooier en origineler is. Nog even een paar draadjes in de koplamp aansluiten en hij is af.

Veel flauwekul is verteld over de voordelen van de DKW tweetakt tov. de BMW. Ik ben de historie van mijn nieuwe BMW R66 nagegaan en het is vrijwel zeker dat een zekere Rudolph er in 1942 me naar Stalingrad gescheurd is en bij die gelegenheid een zekere Karl-Heinz op een DKW rechts voorbij gereden is met twee vingers in de neus. Kijk, zo'n BMW is natuurlijk veel beter voor zo'n klus dan zo'n tweetaktje; die waren veel te langzaam, Iwan schoot zo'n koffiemolentje zo onder je ballen vandaan!

De lummel

Respect zou de lummel moeten hebben!"