Reeds weken hadden we er naar uitgekeken maar donderdagavond sloeg het KNMI toe met Een Weeralarm; uitgerekend op de ochtend dat wij (Hans, Rob, John) naar Duinkerken zouden rijden zou er een halve meter sneeuw op straat liggen waardoor auto-, trein- en vliegverkeer in de weide omgeving van Europa stil zouden komen te liggen. Mokkend werd de tocht afgeblazen, een fles wijn opengetrokken en kreeg de kat een schop. De volgende ochtend echter had het gesneeuwd maar niet meer dan 2 millimeter. Na kort beraad bleek dat Rob geen tijd meer had om zijn spullen (onderbroek en tandenborstel) bij elkaar te zoeken en vertrokken Hans en John dus samen, 2 uur later dan gepland, met de machtige Clio alsnog naar de UK.
De tocht verliep voorspoedig; vanaf Breda hebben we geen sneeuwvlok meer gezien en net op tijd meldden we ons bij de boot waar de juffrouw in hokje zo moeilijk ging doen over het omboeken van ons kaartje dat we boot bijna alsnog misten. De overtocht op de boot was onstuimig maar de eerste belangrijke aankoop - een tray Old Speckled Hen- werd gemaakt.
Op naar Verralls - maar die was vanwege het late uur al dicht dus maar doorgereden naar de Pub, de Indiaas en daarna naar het hotel in Crawley. Een erg goedkoop en groot hotel met veel dikke Britten in foute kleding maar de kamers waren prima
De volgende ochtend uitgeslapen en om half negen naar Kempton Park; prachtig weer, helderblauwe lucht en alweer geen halve meter sneeuw. Voor de ingang stond een enorme rij Engelsen te wachten. Waar men in de rij voor het Autotron loopt te tieren valt hier geen ongetogen woord wat wellicht de goede aanpak is want we waren zo naar binnen.
De beurs was enorm. In de grote hal was een expositie van motoren van clubs. Het Oostenrijkse merk Puch Superior was ook vertegenwoordigd. Buiten heel veel stalletjes met vooral veel rommel. Heel veel particulieren en kleine handelaren met kisten met roestige spullen, precies wat je zoekt.
Erg veel 20er jaren spul ga je hier echter ook niet meer vinden. Wel heel veel van de juiste boutjes en moeren, draaimateriaal in inch-maten, rommeltjes voor je oude magneten, stoterstangen voor mijn Model 18 en gereedschap zoals boren in inchmaten. Mijn tas was een kilo of 10 zwaarder bij terugkeer. Hans kocht een enorme collectie vintage rubbers; handvaten etc. Er lag een Sturmey Archer CS bak bij Peet Rosenthal, voor 650 pond; ik heb het adres voor geïnteresseerden.
Verder ook nog wel wat complete motoren maar niets echt schokkends.
Om een uur of drie begon iedereen weer in te pakken en hielden wij het voor gezien. Met een voldaan gevoel werd de Clio volgeladen en de terugreis aanvaard. Wederom waren de wegen leeg en droog, de boot was op tijd en om 00.30 waren we weer in Utrecht met niet meer dan een spatje regen. Een zeer geslaagde tocht!