the Dutch Vintage Motorcycle Association: BSA WM20 blok en Olive Drab

door Ruud,

Het is al weer enige tijd geleden dat we wat over de BSA restauratie hebben geschreven,

We hadden wat tegenslag met de schijnbaar simpele zaken te weten:

De verf :

Het plan was om de Olive Drab van de snuffeldump in Utrecht op de brommert te spuiten...dus dacht ik laat ik even langs gaan om verf te scoren aldaar. Bleek dat ie het niet meer verkocht. Dus naar de fabrikant en distributeur gemailed.... (ja 6 verdieners als je 750 ml voor 23 Euro koopt; de fabrikant in EttenLeur, de transporteur die het naar Friesland brengt, de Distributeur in Friesland, de transporteur naar Groenekan, en dan vd Neut de weder verkoper in Groenekan en tenslotte 20 % voor Mark Rutte en zijn vazallen ...) volgens mij is de verf 2 euro materiaal en productie kosten.

net terug van de straler

natte tank

in de spuit plamuur gezet

primer lekker in de huiskamer laten uitharden

Terug naar de de distributeur: die meldde dat vd Neut eea kan bestellen en leveren: zo gezegd zo gedaan. Enfin ik al aan de gang met de pot die ik nog had staan van de Matchless. Komt na 2 weken de bestelling binnen en ik dus ophalen: die dot groen op het blok was al wat bruinig .... toen ik daags erna klaar stond met pa, masker en handschoenen kwam de deceptie bij het openen van de pot verf : dat was dus RAL6014 ... tja dat hadden we dus net de fantastische grondverf van Brantho-Korrux “3in1
http://www.hollandcoating.nl/html/mainframe.html er al op gezet. RAL 6014 is tegen het bruine aan en dan in satin, kan je net zo goed bij de Gamma een poje flexa mix kopen.

RAL 6014 willen we niet !!!

Dus Koos in Friesland mailen of mijn observatie correct was: Inderdaad hij had nog een oud blik van 2.5 liter staan en dat was heel anders dan de huidige Olive Drab van Copperant. Enfin na een proefstukkie op sturen kwam er op vrijdag om 17.00 uur een transport bedrijf 2.5 liter Olive Drab brengen (free of charge delivery !!! hartelijk dank Koos !) maar we waren dus al drie weken verder.... Inmiddels is eea allemaal twee maal mooi blauwachtig mat groen gespoten.

de (garage) spuit cabine met veel onderdelen

Het blok :

Pat had 10 jaar geleden een blok waar de klink nagels uit de aandrijf as op het vliegwiel waren gelopen .... en ook de magneet had staan klapperen. Dus een ander carter werd bij Frans Hendriks aangekocht alwaar vliegwielen met een nieuw bigend, nieuwe drijfstang en een nieuwe zuiger en gehoonde cylinder op werd gezet.

mooie nieuwe zuiger en gehoonde cylinder

Maar het originele carter had een bijpassend WM nummer en een carter ontluchting ..... dus dat was meer passend dan een motornummer met WB.

blinkende carteront luchting !

Nadat we het originele carter met ALU lassen en frezen van de magneet plaats hadden opgeknapt zouden we even de boel omzetten... tja dat viel toch tegen. Die olie pomp bleek een "zwaar" stukkie te hebben bij het rond draaien. Nadat ik de schroefdraad van de twee bouten vd pomp eruit getrokken had (...wat een bocht dat materiaal ....) met de fantastische Gedore mini doppen set van mijn vader die ze op zijn werk gebruikte om proto typen van 19 inch telegrafie kasten in elkaar te zetten, begon ik door te krijgen hoe eea te lokaliseren. Stap voor stap tandwielen uit de pomp halen totdat ie niet meer zwaar liep. Het 3e tandwiel heb ik dus met een diamand vijl wat "platter" gemaakt en toen was eea OK (ik heb wel 3 x 2 uur eraan besteed.)

het "Frans" blok

extra ringetje ertussen voorkomt klemmen

enne we trokken er ook nog een draadeind eruit

Hadden we pomp voor elkaar kreeg ik weer een zwaar lopen toen het primaire tandwiel met veer mechaniek erop gezet werd. Ook hier weer veel proberen en uitvinden wat de ontwerpers in gedachte hadden. De bus van de veerdemper liep vast in het carter (was dus ook bij de vorige eigenaar het geval geweest dat eea in de soep was gelopen) dus we hebben een ring van 0.5 mm dik gemaakt en toen liep eea heel soepeltjes...

Enfin dit alles duurde dus 4 weken met niet zo zichbare voortgang .

Thans zijn we aan het assembleren en het is zoals Hannibal van het A-team altijd riep aan het eind van de serie: I love it when a plan comes together ! Het past nl heel mooi in elkaar (soms wel even de dikke zink van de onderdelen aanpassen....)