Beurs Wormer 2012

Door John

Een jaarlijks terugkerend evenement, de beurs in de sporthal in Wormer. In het holst van de nacht (06.15) ging de wekker omdat ik om 07.00 bij Rob zou zijn om omstreeks 08.00 in Wormer te zijn waar we Hans zouden aantreffen bij de sporthal; hoopten we, Hans is soms net een wijf met haar mobiel onhoorbaar in een handtas onder de zakdoekjes, lippestift en maandverband want hij neemt zijn mobiel ook NOOIT op. Het ging gelukkig goed en om klokslag 08.00 werd de partij schroot de hal in gedragen.

De DVMA clubwinkel

Het was al gezellig druk. Een blik om je heen naar de verzamelde meute doet je even nadenken of je hier bij wilt horen; het zijn veelal rare en wat oudere en morsige mannetjes die ongeschoren en met dikke vuile vingers door bakjes met roestige meuk lopen te rommelen. Afentoe zie je er eentje die wat sneller begint te bewegen; het hoofd loopt rood aan, de mondhoek begint te trillen, er loopt vocht over de kin, de kringspieren worden losser. Dat is het moment waarop De Ontdekking gedaan wordt, het onderdeel waar al jaren naar gezocht werd, de aankoop die de vrienden jaloers gaat maken. Proberend de emoties te verbergen vraagt hij met trillende stem "wat dat mot kosten" Er wordt een willekeurig bedrag genoemd, de poeplap wordt getrokken, de euri's overhandigd en de gelukkige nieuwe eigenaar rept zich weg met zijn aankoop. Om er even later achter te komen dat de nieuwe aanwinst stuk is, van een verkeerd model, verkeerd jaar en bovendien versleten.

Kopers!

Dan is er nog een ander slag volk; De Linkmiegel. Deze ziet er wat gecultiveerder uit, nonchalante sweater-met-merk, haartjes gekamd, goed voorbereid met stevige rugtas of steekwagen, veelal met een portemonnee met netjes gesorteerde biljetten. Deze man heeft een baan achter een buro, een vrouw die zijn hobbie "zo eeeenig!!!" vindt, geld genoeg maar alles is te duur. Zo vroeg zo'n type ons wat een prachtig orgineel 1947 Triumph manual moest kosten. 18 euro. "Veel te duur" zegt de schlemiel, want er "zit een vlekje in", "kan het ook voor een tientje". Gelukkig zijn (sommige) DVMAers subtiel en deze zijden sok eindigt niet onder de beschermlaag voor de vloer van de sporthal waar hij thuishoort.

Het was verder echter bar gezellig; bijna iedereen van de DVMA was aanwezig en bijna iedereen keuvelde gezellig met elkaar over lopende restauraties, nieuwe aankopen en grootse plannen. Er werd flink verkocht en de winst werd ook direct weer besteed aan de aankoop van nieuw-oud-prachtig spul. Voldaan werd de resterende rommel (on-be-grijpelijk dat men dit niet koopt, zijn ze gek of zo) op het eind van de dag weer in de kofferbak gepleurd en spoedde zich men terug naar moeder de vrouw.

Annual Dinner 2012

Dame, heren

Hieronder dan het menu voor 15 december a.s.. Wij gaan om 19.00 aan tafel.

Het “Annual Dinner Comittee  2012 “ menu

Het thema van dit diner wordt dus heerlijk Indiaas. 

 

·        drie soorten curry’s nl;

-         Rundvleescurry (is natuurlijk niet Indiaas, maar wel lekker)

-         Viscurry;

-         Kipcurry

 

·        Twee soorten Indiase groente dishes;

-         Indiase bloemkool met hazelnoten

-         Pittige sperziebonen uiteraard ook op z’n Indiaas bereid

 

·        één frisse komkommer tomaat salade

·        2 soorten Raita, dit is een Indiase yoghurtdressing die overal heerlijk bij te combineren is.

·        Voldoende geurige rijst

·       20 naanbroodjes, helft karwijzaad en de andere helft knoflook 
 

Kosten Euro 17,50 p.p.  daarbij dan nog de kosten van de drank, nootjes, toiletpapier etc.

 

Tot dan !

Annual dinner committe

Piet Hein, Cris en Hans

 

Harley Davidson

door Ruud,


Vrijdag een mooi boek op de kringloop gescored  met een geweldige dedication die ook op de DVMA mannen slaat :

To the lunatics, scattered all across the globe, who chase after decrepit parts, send hundreds of letters ( in 1987 had je nog geen email dus heden ten dage zou het moeten thousand of emails), run up huge long distance bills, rummage around in foul-smelling crates at swap meets, go into paroxysms of delight over rusty junk fo which they pay absurd prices and then shed tears over tattered brochures so that they may, after thousand hours of hard work, again move obsolete motorcycles under their own power , even though faster and much more modern designs are available.

De voorkant is wat schreeuwerig maar binnen kant
is prachtig zwart wit met veel foto's en informatieve text
ISBN 0-87938-343-7

romantisch toeren ,
met carbid cylinder onder zadel

de 4 HD founders 

test opstelling om frame's op sterkte te testen

paint shop waar frames meerdere malen werden geverfd

zijspannen zat !

in bijpassende kleding wat in die tijd al veel geld opleverde

frame solderen 

Joe Petali de "Stanley Woods"  voor Harley

Harley toen al een "vrouwen magneet"

leuke badpakken !

 

Nieuwe framelug maken

Door Sjaak

Stuk beitel ingespannen

Lekker draaien

Klaar!

Ik had een nieuwe framelug nodig voor mijn New Imp project; dus er maar eentje zelf gemaakt uit een oude metaalbeitel. Was wel veel werk maar goed gelukt! (Dat is pas draaien! zo'n lullig bronzen busje maken kan iedere prutser...)

Rob start Norton

Rob start zijn Norton 16H die 20 jaar stil gestaan had. En hij doet het prima! (druk op knopje rechtsonder voor een schermvullend beeld)

1932 Eysink 500cc Ulster TT

Door Marcel

Ik heb wat oude foto's uit de periode van Ko Konijn ( mijn oom), waaronder deze twee zwart/wit foto's van een Eysink 500cc racer uit 1932. De foto's zijn genomen in 1952  bij Ko achter het ouderlijk huis. Blijkbaar heeft hij in die periode deze machine weten te bemachtigen. Hoe dat gegaan is weet ik niet.

Het verhaal daarna, met slechte afloop weet ik wel. helaas !

Het betreft hier een speciaal door Eysink gebouwde racer om deel te nemen aan de TT. Met het Rudge Python blok, en als aanduiding Ulster TT, vanwege de overwinning met Rudge.

Hoeveel er gebouwd zijn, in ieder geval twee, de Eysink is voorzien van een prachtige revolver tank, "zo wordt de doorlopende tank naar beneden genoemd ". Verder lijkt het een three stay frame te hebben, maar is moeilijk te bevestigen. Al met al, een mooie gelijnde racer.

Op de tweede foto's is te zien dat er een accu is geplaatst, en dat er een koplamp op zit. En staat op kenteken, heeft dus na de oorlog gewoon deel genomen aan het verkeer. Ik ga er van uit dat hij in deze staat bij Ko terecht is gekomen. En dat hij daarna hem weer terug heeft gebracht  zoals op de eerste foto.

Wat je op de foto niet kan zien, maar er wel is, is een gigantische vastloper ! die er al was toen Ko hem overnam.

De rijders voor Eysink in 1932 waren Bertus van Hamersveld en Jaap Houtop. Heb daarover wat kunnen vinden op internet.

Op zaterdag 25 juni 1932 maakte De Eysinkfabrieken hun entree in de wegraces.
Dat gebeurde tijdens de achste uitgave van de TT van Assen. Alle hoop was gevestigd op ervaren
kerels als Bertus van Hamersveld en Jaap Houtop die door de Eysink-fabriek werden ingeschreven voor de 500cc klasse. als krachtbron diende nu ook de solide Rudge Pythonmotor.
Die eerste kennismaking met het snelle racewerk was alleszins bemoedigend. Bij het vallen van
de startvlag was het Bertus van Hamersveld die brutaalweg als eerste weg schoot, voor vendetten
als Tim Hunt, Graham Walker en Stanley Woods.

Dus is de Eysink op de foto, de bewuste motor van  Van Hamersveld of Houtop. wie zal het zeggen!

Door de grote interne schade van het blok, en gebrek aan juist gereedschap, en juiste contacten. We praten dus 1952, bleef de Eysink bij Ko in de schuur staan. Er waren ook nog Norton's om te restaureren, die hadden prioriteit ! In dezelfe periode misschien twee jaar later, heeft Ko deze Eysink verkocht of geruild tegen Norton. Zo ging dat, hij zag het niet zitten om dat Rudge blok weer werkend te krijgen, dus weg ermee!

Maar nog geen twee weken later, krijgt Ko spijt van zijn daad. Het was toch wel een bijzondere machine. Communicatie in die tijd ging anders dan nu, er was geen telefoon, je schreef een brief, en je wacht op antwoord terug. zit een paar dagen tussen voordat je verder actie kan ondernemen.

Samen met een neef is Ko toen erop uit gegaan om die Eysink terug te halen. Degene die de motor bezat, had hem ondertussen doorverkocht aan een ander. Paar dagen later die bewuste pesoon bezocht, en vertelde dat hij hem weer had  laten opkopen door een oudijzer handel. Ko en zijn neef kregen het nu langzaam benauwd, en haaste zich naar de bewuste sloop. Daar kregen ze de trieste mededeling, dat ze een dag telaat waren, De Eysink was vermalen tot klein stukjes metaal.

Met de kennis en communicatie van vandaag zou dit nooit gebeurd zijn !

Verzoek van een lezer

Goedenmiddag DVMA,

Op jullie DVMA blog kwamen we deze geweldige sinterklaasfoto tegen. We willen nu een digitale kaart sturen naar onze medewerkers en deze foto van sint op de brommer vinden we geweldig. Mogen we deze afbeelding van u gebruiken? Ik hoor graag van u.

Met vriendelijke groet,

Just B.
Social media community manager Cordaid Microkrediet

antwoord:

"Beste Just B. 

Natuurlijk! Voor uw volgende kaarten werken wij ook aan een Kerstman op de Norton-met-Zijspan en een Paashaas op de New Imperial.

beste groeten,

De DVMA redactie"

Model 18 tuimelaar revisie

Door John

Nu de 1927 Model 18 toch uit elkaar ligt ook de tuimelaars (rockers) maar eens aangepakt. Die dingen zitten in de buitenlucht, perfect geplaatst om gruis en kleine beestjes te vangen wat er toe leidt dat het zaakje door de jaren slijt als een dolle. Gelukkig had Chris Odling de tuimelaars al eens opgelast, gehard en geslepen maar hij had ook de bronzen lagerbussen verwijderd en in de oceaan gegooid.

mooie rockers maar zonder lagerbussen

(Ik had de rockers eerder door de firma Manessen laten oplassen en harden; ik was de straat nog niet uit of ze waren al weer weggesleten. Metaal harden is een vak!)

Dan maar eens de bussen maken; koop eerst een stukje RG7 brons op marktplaats voor drie euro.

RG7 brons afdraaien op 17.53 mm

Gat boren van 11 mm

Op lengte afdraaien

(Ik heb deze bussen ook wel eens laten maken door een vriendelijke man in Soest; duurde twee weken, kostte dik centen en ik vond dat het teveel speling had).

De tuimelaars en de standaardjes waar ze op draaien waren gelukkig door een vorige eigenaar al voorzien van prima stalen asjes. Dus een bus gedraaid die 0.03mm groter is dan het gat in de tuimelaar. Gat van 11mm erin en de zaak op lengte brengen.

Busje in de tuimelaar persen

Dan de bus in de tuimelaar persen en het gat ruimen omdat het gat kleiner wordt bij inpersen. Ruimen gaat prima met een Buitelaar verstelbaar ruimertje als je het ding met hele kleine stapjes ruimer stelt en de ruimer met de accuboor door het gat jaagt. Met de hand wil niet goed, dan hapt de ruimer. Net zolang doorgaan tot de as zuigend past.

Verstelbaar ruimertje

Kleine stapjes, ruimer in de boor

Als laatste een nieuw verbindingsstuk gemaakt tussen te standaardjes. Origineel zit er een vrij lullig ijzeren pijpje met een hele lange 1/4 bout door; nu een massief stuk staal met twee bouten in de uiteinden, dat zal het zaakje wel bij elkaar houden! Moraal: doe het zelf; beter, sneller, goedkoper en veel leuker!

Nieuw verbindingsstuk tussen de standaardjes