3HW pannenkoeken bakken

door Ruud,

Op de Triumph 3HW zit een zijstandaard van het type grote rechte pijp met een kraag aan het eind.
De lenige motorrijder dient na het bestijgen van de motor deze standaard in een veer te klikken die op de achterste frame buis is bevestigd,

 De veer voor de fieldstand was in de loop vd tijd verdwenen dus zelf maken !

veren geschikt voor de fieldstand ?

Normaliter maken we alle plaatdelen en beugeltjes uit oude computer kasten /rekken of stelling materiaal.
Helaas leent zich dit niet goed om een verende veer van te maken.

We zijn gestart met een stuk RVS uit de zijkant een semi professioneel koffie zet apparaat wat in de container ging, maar het veren was maar zozo.  Deze actie leerde wel dat de vorm niet makkelijk is . zeker omdat de welving niet haaks op de strip zat.  Verder moet de veer naast klemmen ook zorgen dat de fieldstand niet overal tegen aan ligt te rammelen , en het moet passen in het achterste gedeelte tussen frame, voetsteun en pannier racks.

met veel RVS plaat materiaal...

Een ochtend kleunen eindigde met twee prototypes :

no 1 van aluminium voor de vorm en maat

no 2 van RVS 1 mm wat  uiteindelijk niet veert

Dus toch op zoek naar veren staal .....na een ochtendje in background denken waar zit verenstaal strip in kwam in de keuken de oplossing in zicht : RVS pasta knijpers of van die pannenkoeken spatels.
Dus op naar de kringloop !  we eindigde met 3 spatels in de prijsklasse van 0.20, 070 en 1.00 euro. Zelfs daar maken ze onderscheid in dikte wat resulteerd in een andere prijs.

Eerst maar eens via de theoretische weg een tekening gemaakt ( op een pizza doos 20 mm rond en dan de gewenste vorm erom tekenen.)

werktekening op piza doos

Daarna met de dunste spatel aan de gang, spul knipt fantastisch lekker op mijn nieuw geslepen plaatschaar.
Besloten om de welving gewoon haaks in de strip te buigen en de gewenste hoek maar in de montage stand op te lossen. Het staal van 0.3 boog vrij makkelijk om een pijp etc heen, Bij het haaks ombuigen begon het te scheuren ..( was maar prototype 3 ).   de hoek en welvingen waren goed alleen de veerkracht was te weinig vanwege het te dunne materiaal.

te dun prototype 3 van 0.3 mm

Op naar het uiteindelijke model met een koekenpan spatel van 0.5 mm.
Ook dit was goed te knippen en goed te buigen maar de veer werkte niet echt optimaal vwb postioneering. Uiteindelijk hebben we twee opsluitplaatjes gemaakt die de veer inklemmen op het lip aan het frame. nu heeft de veer een duidelijk afsteunpunt ipv de 2 x M6 boutjes.

model 4 en uiteindelijk OK

we hebben ook nog geprobeerd een pannekoeken spatel van 1 mm te buigen maar daar zat zoveel koolstof in dat de strip alleen maar brak...

op naar het volgenderestauratie deel ..( achternaaf met nieuwe lagers en as, remtrommel , schoenen etc)

vette kop met grote klep

door john

Ziehier de vette kop en grote klep van m'n Norton 16H. Ik had niet gedacht die woorden nog zo te kunnen gebruiken na die Nieuwjaarsborrel van een aantal jaren geleden bij welke gelegenheid iemand de cylinderkop en klep van zijn brommer beschreef in die bewoordingen; een ander grapte dat de toevoeging 'vet' en 'groot' wellicht ook van toepassing konden zijn op het hoofd en de mond van enkele DVMAers hetgeen de eigenaar van de bewuste brommer (die ook net nog een van Sjaak's oliebollen naar binnen schoof) geheel in het verkeerde keelgat schoot.

Grote kleppen en vette koppen zijn dus geen zaken om grappen over te maken. Daarom hier de uitleg dat de vette kop slaat op de cylinderkop waar 1.5 mm vanaf gevlakt is; dat is een serieuze zaak omdat een van de oorzaken waarom een 16H niet zo hard gaat een te lage compressie is. Dat zal nu deels opgelost zijn. Veel meer kan er niet af omdat de zuiger anders de kop raakt.

De grote klep lost een ander zijklep probleem op; er komt gewoon niet genoeg benzine naar binnen. Daarom is de zitting van de inlaatklep nu stevig opgeboord en een veel grotere klep uit een Chevrolet gemonteerd. Vergelijk de fotoos; vroeger waren inlaatklep en uitlaatklep even groot.

Samen met de langere aanzuigbuis en grotere carburateur verwacht ik er veel van!

Triumph 3HW spatborden

door Ruud,

Afgelopen week met het achterspatbord aan het worstelen geweest.

Altijd een uitdaging zo'n spatbord. Zeker als het 70 jaar voor zien is geweest van vele achterzitjes en al een paar keer gerepareerd is.
Het recept is :

• Verwijder alle beugels middels wegslijpen van de klinknagels.
• uitdeuken  
• gaten dichtlassen /solderen
• houten mal maken van ca 4 cm multiplex van de binnenkant spatbord
• spatbord overal even breed maken met de mal inclusief de juiste radius
• beugels er pas in maken , zetten we vast met M5 slot bouten , met klinknagels sla je nl de hele vorm weer aan gort
• passen in het frame

gaten dicht maken middels solderen van M8 bouten

beugeltje namaken
altijd spannend of ie goed past
met de juiste radius etc 

Dat passen in het frame geeft wel problemen. Ik kom 2 cm tekort op de beugels die aan het bagagerek moeten komen. Alles geprobeerd om te smokkelen bij de olietank dwarspijp van frame maar helaas. 

als zo'n spatbord gewalst wordt hebben ze mi het proces niet helemaal in de hand wat de straal is.. zeker in WOII namen ze het niet zo nauw. Dus we moesten eea er maar onder spanning inzetten ( dus niet te teveel plamuur gebruiken want dat springt er af.  Het achter stuk levert ook nog problemen op : dat was veel te breed....dus met de houten mal dit ook maar in shape kloppen.  uiteindelijk moet de afstand rand spatbord tot hart as overal hetzelfde zijn wil je de band mooi evenwijdig zien lopen met het spatbord. Uiteindelijk lukt dit aardig .  

passen en meten 

Er moesten ook wat beugeltjes gemaakt worden om het achterste gedeelte vast te zetten , dus eerst een beugel gebogen voor in het spatbord. Daarna met 2 stukjes pijp van 14 rond afstand pijpen gemaakt. Om geen rechte overgang te krijgen hebben we een pers malletje gemaakt. Heel simpel met twee strippen en een gat van 17 mm  pers je een mooie radius in de pijp. Net voordat ie dicht gaat stop je er nog een stuk 1.5 dik staal in zodat het uiteinde lekker vol er uit ziet.

malletje met twee geleiding stiften van 5 mm
zodat eea symmetrisch wordt geperst

op 15 mm waterleiding pijp uitproberen

iedereen die een beetje sleutelt heeft een pers thuis 

mooi beugels die ook stevig heid
moeten geven voor  de pannier racks

Volgens de rolmaat is alles precies aan de maat maar ik zie op het oog nog een afwijking naar links...toch verder zoeken waar deze afwijking van komt.

enne de onderste ketting kast rand uit india (  tis zo zacht als boter)  pastte bijna . Alleen gebruikt ie de bevesting bout van het voetsteuntje wat eigenlijk het onderste gat van de lug moet zijn.

Oh ja het rechter pijpje van het achterspatbord moet eigenlijk een beetje verbogen worden zodat de standaard stopper met wat meer speling er langs gaat. Een BSA M20 heeft dit ook herinnerde ik me van 2 jaar geleden ...

volgende stap :  de pannier racks erop maken !

Triumph 3HW 70 years ago

door Ruud

Ivm verhuizen van mijn moeder  kwam ik oude foto boeken tegen van mijn vader zijn Indie tijd.

Mijn vader had in 1947 in Harderwijk een opleiding tot motormonteur gehad en in juni 1947 gingen ze met 1000 man 32 AAT (aan en afvoer  troepen) in de Zuiderkruis naar Indie.

3 x 365 dagen heeft vaders continue naast en op alle motorfietsen merken van weleer gelegen en gezeten   ( BSA , Matchless, Norton , Harley en Triumph)

Speciaal zijn de 2  foto's genomen in '47 Semarang  waar ie op de leeftijd  van 21 te zien is op een Triumph 3HW.

Het plan is om 70 jaar later zijn kleinzoon Joris op zijn  21 jaar op het huidige 3HW restauratie project te laten rijden.

senior 2e van rechts
met 4 man op een 145 kg 3HW Triumph

 

plat door de bocht de werkplaats uit
Semarang 1947

Triumph 3HW magdyno

door Ruud,

De Lucas magneet en dynamo ook wel magdyno genoemd van de Triumph 3HW hadden enkele maanden geleden al aan een opknap beurt  gekregen . Met het BSA project van 2 jaar geleden hadden we al wat ervaring opgedaan met het opknappen van het wat klungelige montage systeem van de magdyno.

Men had waarschijnlijk met deze magdyno ook getracht onder water te rijden !

Hier volgen wat foto's met onderschrift die eea laten zien hoe en wat.

lekker gebruikt en zo op het oog compleet
totdat je aan de gang gaat 

met een verrassing  eronder 

geen koolborstels en 1 veer missing

het midden bevestigingsgat was te groot lees
 doorgedraaid met kop vd schroef
we hebben een verloop busje gedraaid

moer lijkt OK maar is te groot, we hebben een nieuwe
 ronde gedraaid met van die dwars sleuven om 'm vast te zetten

jawel de afgebroken pennen en ingeslagen bodem 

flink gebruikte rotor

jawel , stuk van de anker as is afgebroken omdat ze de rotor
met een bahco oid hebben vast gehouden 

water in de magneet

huis inklemmen onder de freeskolom

vlal gefreest en nieuwe overmaat bussen gemaakt 

extra vulplaat eronder

nieuw stukje voor de magneet as gedraaid 

met zilver solderen 

en nog even vijlen enzo , hij is weer als nieuw

eea past weer lekker 

nieuw gewikkelde spoel van Jan de Laat 

volgens Jan zijn er geen betere pick-ups dan de bestaande lucas

• dynamo strap nagemaakt

speciaal aardschroefje nagemaakt

speciale dynamo borg moer

koolborstel uit reserve flex koolborstels gevijld

dooorgedraaid gat voorzien van een bus met kraag

schroef draad van de moer op het aandrijf tandwiel
passend gemaakt op magneet ankeras,
BSW ipv BSC draad...

mooi principe van een moer die opgesloten
zit met een ring op het tandwiel
zo heb je geen speciale trekker nodig !

• magdyno huis voorzien van m6 schroefdraad om deksel vast te zetten 
• magdyno en mangeet deksel/opsluitplaat  bij Muts in Soest gekocht
• De speciale dynamo/magneet lagers hadden we nog liggen van een vorige restauratie aankoop

Hij moet alleen nog in elkaar gezet worden